zondag 1 november 2015

7 - Over de Voordelen van een Baremaloon voor Ministers

Een vernuftige oplossing voor het vermijden van corruptie in de politiek is het instellen van de volgende regel: dat aan parlementariërs, ministers, staatssecretarissen, burgemeesters, etc., slechts het wettelijke nationale minimumloon wordt uitbetaald, ofwel het baremaloon zoals dat heet.

De reden waarom dit een efficiënt middel is tegen corruptie is dat het financiële motief wat momenteel kleeft aan het bezitten van bijvoorbeeld een ministerpost daarmee tenietgedaan wordt. Op die manier wordt verzekerd dat de persoon die een politieke carrière nastreeft dit niet doet voor het geld en het prestige. De persoon die een politieke carrière nastreeft, bijvoorbeeld als parlementariër of minister, zal dus diegene zijn die werkelijk geeft om zijn medemens en die een visie heeft over hoe hij of zij de samenleving werkelijk kan verbeteren.

In eerste instantie wordt een minister hierdoor inderdaad een armoezaaier, maar dat zal hem of haar al meteen motiveren om het baremaloon gelijk voor iedereen te verhogen naar een niveau dat feitelijk leefbaar is.

Een bijkomende controle zal erin bestaan de rekeningen van de politici te openen bij een overheidsbank waarvan de rekeningen gemonitord worden en men kan zien wanneer daar sommen op zouden komen die niet verklaarbaar zijn vanuit de legale activiteiten van de politicus. Het zal voor een politicus verboden zijn een tweede rekening te openen bij een andere instelling. Het zal voorts ook verboden zijn voor een politicus om schenkingen (donaties) van welke aard dan ook te ontvangen. 

De enige manier voor de politicus om toch nog via achterpoorten geld te ontvangen zal zijn in cash geld. Echter, het doen van aankopen met cash geld door een minister zal omwille van zijn publieke status onmiddellijk verdacht zijn, vooral wanneer hij cash geld in grotere sommen wenst uit te geven. Het resultaat is dat geen enkele instelling zijn cash geld nog zal aanvaarden om te vermijden in een schandaal betrokken te raken.

Een politicus die ondanks dit alles toch financieel misbruikt maakt van zijn positie en hierop wordt gepakt zal strafrechtelijk vervolgd worden wegens landsverraad, tezamnen met de partijen die hem hierbij hebben geholpen.

Op al deze wijzen zal het politici extreem moeilijk gemaakt worden om financieel misbruik te maken van hun positie. Het zal met andere woorden niet meer de moeite worden om het zelfs maar te proberen.

Er wordt altijd gezegd dat het zo moeilijk is om corruptie in de overheid te bestrijden, maar dit voorbeeld toont aan dat er in feite concrete maatregelen bestaan die onmiddellijk genomen kunnen worden ter voorkoming van corruptie in de overheid én tegelijkertijd voor het aantrekken van individuen die echte integriteit aan de dag leggen voor posities met grote verantwoordelijkheid.

Ten slotte kan het hier voorgestelde principe ook toegepast worden in het kader van de Europese instellingen, zoals het Europese parlement, de Europese Commissie, enzovoort. 

Sommigen zullen nu allicht denken dat geen enkele politicus ooit een dergelijk wetsvoorstel zal ondersteunen en het bijgevolg nooit wet kan worden, hoe mooi het allemaal ook klinkt. Maar waar het in dit stadium om gaat is eenvoudig aan te tonen dat het huidige systeem corruptie actief in de hand werkt en te bewijzen dat er praktische oplossingen bestaan, in tegenstelling tot wat men u wilt doen geloven. En naarmate meer en meer mensen zich verzamelen achter dit principe zal het voor de komende generatie onweerstaanbaar worden om het ook daadwerkelijk te gaan implementeren. 

Nanoe